2 kwietnia 2014

Jak wynika z przeprowadzonych przez onkologów badań, konsekwencją stosowania środków antykoncepcyjnych i niskiej zawartości selenu w organizmie kobiety, jest ryzyko zachorowania na raka piersi. Badania wykazały również, że selen działa jak przeciwutleniacz i ma ogromny wpływ na redukcję ryzyka zachorowania na nowotwory.

Zespół Centrum Badań DNA opracował innowacyjny test polegający na oznaczeniu mutacji BRCA1 oraz genów odpowiedzialnych za metabolizm selenu – doskonałą profilaktyką w walce z rakiem piersi.

Selen to niezbędny pierwiastek śladowy, intrygujący ze względu na potencjalną rolę w kształtowaniu zachorowań na raka i jest powiązany z genami powodującymi nowotwory. Naukowcy jednoznacznie stwierdzili, że selen może odgrywać rolę w profilaktyce raka. Przeprowadzone badania pokazują, że odpowiednia ilość spożywanego selenu ma ogromny wpływ na niższą częstością występowania raka.

W badaniach stwierdzono odwrotną korelację między poziomem selenu we krwi i ryzykiem raka. Okazało się, że kobiety z rakiem piersi mają niższy poziom selenu we krwi od kobiet zdrowych. Jednocześnie selen jest uważany za czynnik, który chroni zdrowie kobiety i zapobiega rakowi sutka.

Badania również wykazały, że niski poziom selenu w surowicy krwi może być jedynie następstwem choroby. Selen jest niezbędnym składnikiem odżywczym i wywiera wpływ w dużej mierze dzięki jego obecności w selenoproteinach. W przypadkach raka piersi selen wykazuje działanie antyneoplastyczne. Suplementacja selenem wzmacnia chemioterapię tamoxifenem.

Pomimo niezbitych dowodów, że stres oksydacyjny jest istotnym mechanizmem w procesie kancerogenezy, oraz znaczeniu enzymów antyoksydacyjnych w zwalczaniu nagromadzeniu reaktywnych form tlenu, niewiele jest badań dotyczących zmienności genetycznej w genach kodujących te enzymy i ich związku z ryzykiem raka. Tylko dwa geny związane z obroną antyoksydacyjną (SOD2 i GPX) przeanalizowano w badaniach różnych rodzajów raka, w tym raka płuc, sutka, raka jelita grubego, raka gruczołu krokowego i pęcherza moczowego.

Gen SEPP15 jest powiązany z ryzykiem zachorowania na raka piersi i z niskim poziomem selenu. Utrata heterozygotyczności w genie SEPP 15 jest powszechnie obserwowana w raku piersi i jest genetycznym markerem. Jest ważnym procesem w raku piersi Gen TXNRD2 wiąże się ze stresem oksydacyjnym i wysokim poziom reaktywnych form tlenu. SNP(rs3788314, rs3788317, rs 4333017) w genie TXNRD2 odgrywają ważną rolę w rozwoju raka sutka . Ponieważ wolne rodniki uszkadzają DNA , co powoduje utratę integralności genomowej. Gen ten uczestniczy w kontroli wzrostu komórkowego, w której funkcja redoks jest niezbędna do wzrostu i apoptozy. Ponadto uczestniczy w syntezie DNA poprzez dostarczenie elektronów.

Gen GPX 4 jest członkiem rodziny genów GPX kodującym peroksydazę glutationu , selenoproteiny. Katalizuje redukcję nadtlenku wodoru , organicznego wodoronadtlenku i nadtlenków lipidów poprzez zredukowanie poziomu glutationu. Pełni funkcje peroksydazy glutationowej w ochronie komórek przed oksydacyjnymi uszkodzeniami.

Geny GPX1 i GPX4 są najbardziej aktywnymi wewnątrzkomórkowymi członkami tej nadrodziny i związanymi z rakiem piersi .Stwierdzono również, że GPX4 odgrywa rolę w regulacji biosyntezy leukotrienów zwłaszcza alleliczne warianty GPX4-02 i w procesie zapalenia. Gen GPX4 jest powiązany z receptorami estrogenowymi poprzez udział w estrogenowej drodze sygnałowej. Pacjentki ze SNP(rs 2074451) w genie GPX4 wykazują głównie dodatni receptor ER i brak przerzutów do węzłów chłonnych. Odmiana alleliczna GPX4-02 występuję z różną ekspresją w prawidłowej tkance sutka, krwi, jak również w nowotworach sutka.

Zmienność alleliczna ekspresji genów jest zjawiskiem powszechnym w całym genomie i jest zaangażowana w nowotworach. SNP rs1050450 (Pro198Leu) w genie GPX1 powoduje wzrost ryzyka rozwoju przewodowego raka piersi zwłaszcza 3 stopnia u kobiet przed menopauzą. Ekspresja genu GPX1 w raku piersi zależy od kombinacji -spożycia , dystrybucji selenu, hormonalnej regulacji ekspresji GPx1 . Ekspresja genu GPX1 jest dodatkowo modulowana przez obecność SNP (Pro198Leu SNP rs1050450).

Determinuje to podatność do uszkodzeń oksydacyjnych tkanek piersi, co prowadzi do zachorowań na nowotwory. Dane wskazują, że osoby z allelem Leu i które mają niską aktywność genów GPx wykazują zwiększone ryzyko rozwoju raka piersi. Występuje interakcja pomiędzy estrogenami i działaniem antyoksydacyjnym selenu które mogą odgrywać rolę w nowotworach piersi.

Genotyp rs1050450 (GPX1) i rs3877899 (SEPP1) wpływają na wielkość ryzyka raka piersi. Natomiast genotyp rs713041 (GPX4) jest związany z prognozą po zdiagnozowaniu raka piersi. Pacjentki z SNP rs 713041 wykazują znacznie niższy poziom ekpresji genów eGPx. SNP rs713041 (GPX4) i rs1050450 (GPX1) wpływają na ryzyko raka piersi i rodzaj nowotworu raka piersi.

Aktywność genów eGPx jest modyfikowana przez SNP w SEPP1, GPX4 i GPX1 i przez estrogeny, tym samym sugeruje rolę w selenoprotein w rozwoju raka piersi. Jak stwierdzono w populacji europejskiej, genotypy selenoprotein i aktywności genów eGPx mogą być użytecznymi biomarkerami ryzyka raka piersi w populacjach, w których spożycie selenu jest stosunkowo niskie.