Choroba Hashimoto znana również jako przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy. Jest  to choroba zapalna w przebiegu której układ odpornościowy atakuje tarczycę.  Choroba ta w obecnych czasach  nie tylko atakuje kobiety, ale coraz częściej również dzieci i mężczyzn.  Z ostatnich badań naukowych wynika ze, osoby cierpiące na chorobę Hashimoto znajdują się w grupie podwyższonego ryzyka wystąpienia celiakii.  Dlaczego tak się dzieje ?

Zaburzenia autoimmunizacyjne lubią chodzić w parach.  Występowanie jednego schorzenia zwiększa ryzyko pojawienia się  drugiego z tejże grupy. U osób z zapaleniem tarczycy typu Hashimoto celiakia diagnozowana jest nawet do 10 razy częściej niż w ogólnej populacji. Współwystępowanie tych schorzeń wynika m.in. ze wspólnej predyspozycji genetycznej. Do genów regulujących odpowiedź immunologiczną predysponującą do autoimmunologicznego zapalenia tarczycy należą: FOXP3, CD25, CD40, CTLA-4, PTPN22 oraz geny HLA. To przede wszystkim polimorfizmy w głównym układzie zgodności tkankowej (HLA, human leukocyte antigen), a dokładnie haplotypy HLA-DQ2 i HLA-DQ8, stanowią wspólny mianownik celiakii i Hashimoto.

Obydwa schorzenia mogą dawać bardzo podobne objawy. Celiakia przez długi czas może jednak u nich pozostać nierozpoznana, ponieważ część jej objawów jest analogiczna do symptomów niedoczynności tarczycy. Pacjenci z Hashimoto mogą być więc nieświadomi, że chorują także na celiakię i ich terapia powinna być rozszerzona o dietę bezglutenową.

Wspólne objawy

  • zmęczenie i senność;
  • brak koncentracji
  • zwiększona wrażliwość na zimno;
  • zaparcia/i/ lub biegunki
  • bladość;
  • suchość skóry;
  • mgła mózgowa
  • opuchlizna twarzy;
  • łamliwe paznokcie;
  • wypadanie włosów;
  • powiększenie języka;
  • niewyjaśniony przyrost masy ciała;
  • bóle mięśni i osłabienie;
  • ból stawów i sztywność;
  • nadmierne lub długotrwałe krwawienie miesiączkowe;
  • depresja;
  • problemy z pamięcią i inne.

Jedyną metodą leczenia celiakii jest ścisła dieta bezglutenowa. Badania naukowe potwierdzają, że osoby chorujące zarówno na celiakię, jak i Hashimoto pod wpływem diety bezglutenowej:

  • doświadczają złagodzenia objawów niedoczynności tarczycy
  • lepiej funkcjonują nawet przy niższych dawkach lewotyroksyny
  • osiągają zmniejszenie liczby przeciwciał przeciwtarczycowych.

Szybkie wykrycie celiakii u osoby cierpiącej na Hashimoto może uchronić ją przed dodatkowymi, niebezpiecznymi dla zdrowia powikłaniami związanymi z nieleczoną celiakią.  Zgodnie z rekomendacjami Europejskiego Towarzystwa ds. Badań nad Celiakią (ESsCD, 2019) osoby z chorobą Hashimoto powinny być obowiązkowo badane pod kątem celiakii. Badanie genetyczne jest rekomendowane w tej grupie ryzyka jako badanie przesiewowe.

Test genetyczny pozwala dokładnie oszacować ryzyko zachorowania na celiakię. Wynik ujemny w zasadzie wyklucza takie ryzyko. Wynik dodatni potwierdza predyspozycję genetyczną do celiakii i stanowi wskazanie do regularnego badania przeciwciał swoistych dla tego schorzenia, by wykryć ewentualną chorobę współistniejącą na wczesnym etapie.

Zalety badania genetycznego w kierunku celiakii:

  • wykonujesz je tylko raz – wynik ważny jest przez całe życie
  • wynik ujemny pozwala wykluczyć (> 99%) możliwość zachorowania na celiakię
  • przy dodatnim wyniku można szacować stopień ryzyka zapadnięcia na tę chorobę
  • do wykonania testu wystarczy jedynie próbka krwi lub wymaz z policzka.